بسم الله الرحمن الرحیم

با هر از دست دادنی ، وجود تو اشتداد و وسعت می گیرد و باز می شود و اسنعداد وظرفیت وجودی ات بالا می رود تا به مراتب بالاتر وجودت راه می یابی .

دیگر دید و بینش تو به هستی توحیدی می شود و می یابی که غیر از اراده ی خدا در عالم اراده ای نیست و می بینی که همه ی قدرت ها و کارها به دست او ست .

لذا او را فاعل مطلق می بینی و به این فهم و ادراک می رسی که فقط خدا کاره است و من هیچ کاره !!  دیگر خود را کنار می کشی و در کارش نظر نمی دهی ،

بلکه کارت را به او وامی گذاری و در آنچه برایت پیش می آورد، صبر می کنی و دیگر هر چه پیش آید ، خوش آید ؛ تو با رضایت آن را می پذیری .